لطف و توجّه به بندگان

همگام با قرآن

صفات بندگان شايسته

قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزاماً

(فرقان/77)

اي پيامبر به مردم بگو : اگر دعا  (وعبادت) شما نبود ، خداوند به شما(توجّه و) اعتنايي نمي کرد (ولي) شما (آيات الهي) را تکذيب کرديد وکيفر آن گريبانگير شما خواهد شد

لطف و توجّه به بندگان

• اين آيه ، آخرين آيه از سوره ي مبارکه فرقان مي باشد که پس از بيان صفات و ويژگي هاي بندگان شايسته ذکر شده وپس از آن سوره فرقان پايان مي پذيرد ، در اين آيه خداوند مي فرمايد : آنچه باعث توجّه خداوند به بنده ي خود مي شود در مرحله ي نخست عبادت و پرستش خداي يکتا است ، که از ايمان او به خداوند ناشي شده است و هنگاميکه بنده اي از کفر و شرک فاصله گرفت و دست از تکذيب آيات الهي برداشت و فقط خداوند را صاحب اثر در اين عالم دانست ، در مرحله ي بعد ، براي رفع نياز هاي خود ، دست خود را به سوي خداوند بي نياز خواهد برد و فقط از او در خواست مي نمايد و به همين جهت مورد  لطف وعنايت و توجّه الهي قرار مي گيرد ، لذا در روايت توصيه شده : " بسيار دعا کنيد ، زيرا خداوند بندگاني ،که او را (از طريق دعا) مي خوانند دوست دارد و به بندگان مؤمن خويش وعده ي اجابت داده است" (1)

پرسش :چرا دعا باعث توجه و عنايت خداوند نسبت به بندگان مي شود ؟

پاسخ : زيرا خداوند خالق وآفريننده انسان ها بوده ، و روزي دهنده و برطرف کننده نياز هاي آنان مي باشد ، لذا وقتي بنده اي او را مي خواند به موجب لطف ورحمتي که به بندگان خود دارد ، آنان  را مورد لطف وعنايت خود قرار مي دهد

------------------------

1-(اَكْثِرُوا مِنَ الدُّعَاءِ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ الَّذِينَ يَدْعُونَهُ وَ قَدْ وَعَدَ عِبَادَهُ الْمُؤْمِنِينَ الِاسْتِجَابَه)بحارالأنوار  ج   75  ص   293    باب 24