پرهيز از کشتن انسان ها

همگام با قرآن

صفات بندگان شايسته

 . وَ لا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتي‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ .

(فرقان/68)

(و بندگان خداي بخشنده ،کساني هستند که)

هيچ فردي را که کشتن او حرام است به قتل نمي رسانند جز به حق (مانند قصاص)

هفتم : نهي از انسان کشي

• خداوند براي خون انسان ها احترام قائل شده وخون ريزي و آدم کشي را تحريم نموده وجايز ندانسته است ، وحتّي کشتن انسان ها (نفس محترم) را از گناهان بزرگ به شمار آورده است (1) قرآن کريم در مورد کشتنِ انسان ها مي فرمايد : کسيکه انسان  بي گناهي را مي کشد ، گويا تمام انسان ها را کشته است و کسيکه انساني را از مرگ رهايي مي بخشد گويا تمام انسان ها را زنده نموده است . (2)


• و اينکه کشتن انساني مانند کشتن همه ي انسان ها به شمار آمده ، به اين جهت است که با کشتن يک نفر ، حرمتِ تمام خون ها ناديده گرفته شده و کشتن انسان ها ، سنّت (3) گرديده  و انسان ها جرأت به کشتن يکديگر نموده اند (4) و از سوي ديگر کسيکه باعث زنده ماندن فردي از طريق عفو و گذشت يا ايجاد مانعي از کشتن او و يا رهايي او از اموري که به کشتن او منجر مي گردد ، شود ، گويا همه ي مردم را زندگي بخشيده (5) زيرا حرمت خون انسان ها را پاس داشته ، و نجات انسان ها را سنّت (6) نموده است .


• در برخي روايات در مفهوم کشتن و زنده نمودن ، توسعه داده شده و آن را شامل مرگ و زندگي معنوي نيز به شمار آورده اند ، از اين رو ، کشتن گاه به مرگ معنوي نيز اطلاق شده است ؛ مانند گمراه کردن انسان ها از راه راست ،  وگاه زنده کردن انسان ها به زنده شدن معنوي نيز اطلاق گرديده است ، مانند اينکه انساني را از گمراهي نجات داده و او را به راه راست هدايت نمايند .(7)

پرسش : چرا کشتن يک انسان همانند کشتن همه انسان ها به شمار آمده است ؟

پاسخ : زيرا با کشتنِ يک انسان ، احترامِ خون انسان ها از بين رفته است ، و با کشتن انسان ِ بي گناه ، روشي ناپسند ، پايه گذاري شده است ، وانسان ها به کشتن يکديگر جرأت پيدا کرده اند .

---------------------

1- الكافي ج : 2 ص : 280

2-مضمون آيه 32 سوره مائده

3-سنت بدي را پايه گذاري کرده است

4-تفسير الصافي، ج‏2، ص: 30

5- همان

6-روش نيکي را بنيان نهاده است

7-البرهان في تفسير القرآن، ج‏2، ص: 281